سردار شهید «علی‌اکبر بالاجلینی» ساده‌زیستی مرامش بود به همین دلیل در مراسمی ساده ازدواج کرد و ثمره زندگی‌اش تولد دختری به نام معصومه شد.

شهید عبدالله رسولی هنوز ۹ ماه از خدمت سربازی خود را به پایان نرسانده بود که با دختری از یک خانواده مذهبی ازدواج کرد و سه ماه بعد از ازدواجش به شهادت رسید.

شهید حسین حجتی دانشجوی تربیت معلم بود. به حجاب و عفاف خیلی اهمیت می‌داد. قرآن و عمل به دستورات خداوند متعال سرلوحه همه کارهایش قرار داشت.

شهید یدالله اسدی در فرازی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «فرزندان خود را به‌گونه‌ای تربیت کنید که تا فردا زیر بار آمریکا و مزدوران نروند.»

شهید سقر از شهدای هشت سال دفاع مقدس است. به انقلاب عشق می‌ورزید و سعی داشت در راه آرمان‌های امام «ره» قدم بردارد. او همیشه به دیگران سفارش می‌نمود تا پیرو خط رهبری باشید.

شهید «مهدی امیری» در نامه‌ای به برادران بسیجی‌اش می‌نویسد: درود بر جان برکفان بسیج که تمامی ظالمان دنیا از آن رهبرش به لرزه افتاده‌اند و هر روز دست به حیله و نیرنگ جدیدی دست می‌زنند که این انقلاب را از حرکت بازدارند و هر روز نقشه آن‌ها نقش برآب می‌شود.

شهید اسماعیلی از شهدای انقلاب اسلامی بود، او جوشکار بود، ولی در اکثر تظاهرات‌ها علیه رژیم منحوس پهلوی شرکت می‌کرد، وی سرانجام در سن هفده سالگی در واقعه گنبد که توسط چماقداران رهبری می‌شد، مورد هدف گلوله قرار گرفت و به فیض شهادت رسید.

پدر شهید عبدالزمان طعنه می‌گوید: عبدالزمان انسان خوش قلبی بود و به فکر منافع خویش نبود.

شهید عباس صیادی در وصیتش گفت: « نهال این انقلاب برای بارور شدن نیاز به خون ما جوانان را دارد. پس بعد از شهادتم هرگز گریه نکنید تا دشمن شاد نشویم.»

شهید رحیمی با توجه به مشکلات اقتصادی خانواده به زحمت دیپلم گرفت و با استعداد خوبی که داشت در دانشسرای تربیت معلم گرگان قبول شد و به تحصیل ادامه داد، بعد از چند بار رفتن به جبهه شربت شهادت نوشید.